SALME Du som låg i natti seine sorgtyngd, vanvyrd og åleine, skjelvande på såre kne, du som skåli trufast tømde medan alle dine rømde, stridsmann frå Getsemane! Du som spotta vart og banna, krynt med klungerkrans um panna medan augo brann i sorg, du som stod i namnlaus pine, skild frå dei du kalla dine, einsam i Pilati borg. Du som hekk til krossen nagla medan blodut sveitte hagla frå di panne då du sa: "Fader, kvifor gjekk du frå meg!" Å, lat nådens blodstraum nå meg, offerlamb frå Golgata.! Lær mi sjel kor du laut lida, syn meg såret ditt i sida, styrk og nør mi veike tru. Syn meg dine merkte hender, so eg frelst mitt auga vender upp til deg på krossen du. Jakob Sande. *** I: Storm frå vest, 1931. ***